zwierzyny płowej

См. также в других словарях:

• bobek — m III, D. bobekbka, N. bobekbkiem; lm M. bobekbki zwykle w lm «odchody owiec, kóz i zwierzyny płowej (kształtem zbliżone do ziarn bobu)» …   Słownik języka polskiego

• grzęzy — blp, D. grzęz 1. łow. «wymiona samic zwierzyny płowej» 2. ryb. «ciężarki obciążające sieci i inne narzędzia służące do połowu ryb» …   Słownik języka polskiego

• łyżka — ż III, CMs. łyżkażce; lm D. łyżkażek 1. «narzędzie do nabierania, czerpania pokarmów, zwłaszcza płynnych» Łyżka stołowa, deserowa. Łyżka cukru, kartofli. Nabierać coś, czegoś na łyżkę. ∆ Łyżka cedzakowa, durszlakowa «łyżka z dziurkami służąca do… …   Słownik języka polskiego

• mech — m III, D. mchu; lm M. mchy 1. «Muscus, niewielka roślina zarodnikowa, należąca do klasy roślin o tej samej nazwie; rośnie gromadnie tworząc darnie (głównie w miejscach wilgotnych); rozpowszechniona we wszystkich strefach kuli ziemskiej; w lm… …   Słownik języka polskiego

• róża — ż II, DCMs. różaży; lm D. róż 1. «Rosa, roślina z rodziny różowatych, kolczasty krzew o barwnych, pachnących kwiatach, występujący w kilkuset gatunkach w strefie umiarkowanej i podzwrotnikowej półkuli północnej, uprawiany jako roślina ozdobna i… …   Słownik języka polskiego

• rujowisko — n II, N. rujowiskokiem; lm D. rujowiskoisk «miejsce, gdzie się odbywa kopulacja zwierzyny płowej» …   Słownik języka polskiego

• scypuł — m IV, D. u, Ms. scypułule; lm M. y łow. «delikatnie owłosiony naskórek porastający poroże zwierzyny płowej w okresie jego wyrastania» …   Słownik języka polskiego

• suknia — ż I, DCMs. sukniani; lm D. sukniani a. sukniakien 1. «wierzchni strój kobiecy, jednoczęściowy, okrywający tułów i część nóg lub całe nogi, często także ręce, zwłaszcza strój uroczysty, bogaty» Balowa, ślubna, wieczorowa, wizytowa suknia. Jedwabna …   Słownik języka polskiego

• szpila — ż I, DCMs. szpilali; lm D. szpil 1. zgr. od szpilka (zwykle w zn. 1 i 2) Gruba, ozdobna szpila. ◊ Wsadzać, wbijać komuś szpile «dokuczać komuś, robić ironiczne, złośliwe uwagi» 2. łow. «tylny wyrostek rogowy powyżej racicy zwierzyny płowej i… …   Słownik języka polskiego

• świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień …   Słownik języka polskiego

• wstecznictwo — n III, Ms. wstecznictwowie, blm 1. pogard. «wsteczne poglądy, kierowanie się w działaniu wstecznymi poglądami; zacofanie, reakcyjność» Wstecznictwo polityczne, społeczne. Obóz, siły wstecznictwa. 2. łow. «u niektórych samców zwierzyny płowej:… …   Słownik języka polskiego